Ayuttha zeker ja
Blijf op de hoogte en volg Lotte
23 Juli 2015 | Thailand, Chiang Mai
Dag 3 & 4:
23 juli: Ayutthaya
Er ging weer vroeg in de morgen een wekker. 'Kwart over 6 je bed uit is toch geen vakantie' zuchtte Lotte. Net als de dag daarvoor, zaten er weer twee lijken te wachten op hun bus (dat bijna een uur vertraging had). Vaarwel Bangkok, hallo mooiste tempelstad van Thailand: Ayutteya. Binnen een paar uur waren we op locatie en zaten we voor we het wisten op een scooter te touren door de stad alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Olifanten hier, een paar oude tempels daar, alles was simpelweg 'breathtaking'. Dit alles met wel 40 graden (lucky supermarkets waar we heel vaak water kochten). Het was er zó warm, dat zelfs de Buddha lag te slapen (de Wat Phra Mahathat tempel, een gigantisch liggende Buddha). Iets wat niet sliep, was een hond met ontblote tanden die ons achterna rende toen we geen kant meer op konden. Om de schrik te minderen hebben we onszelf een paar uur lang getrakteerd op de lekkerste fruitshakes bij de Sabaya Bar (een échte aanrader als je in Ayutthaya bent, vooral de aardbei!). Toen we niet meer konden, zijn we de nachttrein ingerold (ohja, die had trouwens ook vertraging) die ons naar Chiang Mai zou brengen. Best goed geslapen met af en toe aardbeving-schrik-momenten. Leuk detail: de dekens waren gewoon handdoeken. Lotte moest weer een grap maken: ze hadden zeker niet genoeg doekoes.
24 juli: Chiang Mai
Eenmaal aangekomen werden we als VIP opgewacht met een bord met onze namen erop: Ms Lotte en Ms Widad. Met de bus kwamen we bij onze Guest House aan, waar we gelijk een cooking cursus hebben geboekt die over een aantal dagen zal plaatsvinden. Die dag hebben we de stad verkend, onszelf verkleed als Judoka's om een tempel binnen te komen en een niet zo'n goede keuze gemaakt qua restaurant. Lotte ging voor de verandering voor de rode curry en Widad wilde in plaats van rijst, noedels in haar gerecht. Conclusie: we kregen drie borden met geen één van onze bestellingen. Het woordje 'huh' en 'wat' kwamen toen erg vaak aan bod. Om de avond af te sluiten hebben we uiteraard weer een fruitshake gedronken en op Whatsapp afscheid genomen van onze dierbaren, voor het geval we de aankomende dagen de jungle trekking niet zouden overleven. Wordt vervolgt....
23 juli: Ayutthaya
Er ging weer vroeg in de morgen een wekker. 'Kwart over 6 je bed uit is toch geen vakantie' zuchtte Lotte. Net als de dag daarvoor, zaten er weer twee lijken te wachten op hun bus (dat bijna een uur vertraging had). Vaarwel Bangkok, hallo mooiste tempelstad van Thailand: Ayutteya. Binnen een paar uur waren we op locatie en zaten we voor we het wisten op een scooter te touren door de stad alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Olifanten hier, een paar oude tempels daar, alles was simpelweg 'breathtaking'. Dit alles met wel 40 graden (lucky supermarkets waar we heel vaak water kochten). Het was er zó warm, dat zelfs de Buddha lag te slapen (de Wat Phra Mahathat tempel, een gigantisch liggende Buddha). Iets wat niet sliep, was een hond met ontblote tanden die ons achterna rende toen we geen kant meer op konden. Om de schrik te minderen hebben we onszelf een paar uur lang getrakteerd op de lekkerste fruitshakes bij de Sabaya Bar (een échte aanrader als je in Ayutthaya bent, vooral de aardbei!). Toen we niet meer konden, zijn we de nachttrein ingerold (ohja, die had trouwens ook vertraging) die ons naar Chiang Mai zou brengen. Best goed geslapen met af en toe aardbeving-schrik-momenten. Leuk detail: de dekens waren gewoon handdoeken. Lotte moest weer een grap maken: ze hadden zeker niet genoeg doekoes.
24 juli: Chiang Mai
Eenmaal aangekomen werden we als VIP opgewacht met een bord met onze namen erop: Ms Lotte en Ms Widad. Met de bus kwamen we bij onze Guest House aan, waar we gelijk een cooking cursus hebben geboekt die over een aantal dagen zal plaatsvinden. Die dag hebben we de stad verkend, onszelf verkleed als Judoka's om een tempel binnen te komen en een niet zo'n goede keuze gemaakt qua restaurant. Lotte ging voor de verandering voor de rode curry en Widad wilde in plaats van rijst, noedels in haar gerecht. Conclusie: we kregen drie borden met geen één van onze bestellingen. Het woordje 'huh' en 'wat' kwamen toen erg vaak aan bod. Om de avond af te sluiten hebben we uiteraard weer een fruitshake gedronken en op Whatsapp afscheid genomen van onze dierbaren, voor het geval we de aankomende dagen de jungle trekking niet zouden overleven. Wordt vervolgt....
-
27 Juli 2015 - 10:19
Lies:
hallo dames,
Heerlijk om te lezen dat jullie zo genieten. Alles komt zo bekend voor, m.n. de vertragingen, de sapjes en de onbegrepen bestellingen. In restaurants verdachten we ze er van dat ze niet alles van wat er op de kaart stond hadden en daarom ons maar wat voorschotelden. Dit kan je misschien voorkomen door bij het bestellen te vragen of ze het echt hebben. Leuke foto's van jullie op de olifanten. Het schiet niet echt op he; volgens ons loop je sneller. Maar het blijft een belevenis. Hoe ging het opstappen, ook via voorpoot en slurf/kop? En nu op naar de kookschool. Je begrijpt dat we daar alles van willen weten en later ook proeven. We laten hiervoor dus ruimte over in onze agenda. Voor ons schiet het ook op; we zijn bijna weg. Maar op de Filipijnen blijven we jullie volgen. Oké, we horen van jullie en jullie van ons.
Liefs van Annel en mij
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
